Dyscyplina czy zaburzenie? MODE męski problem.

Kiedy niewinne modelowanie sylwetki zamienia się w MODE (muscularity oriented disorered eating) czyli zaburzenie odżywiania zorientowane na muskulaturę? Kiedy dyscyplina służy jeszcze zdrowiu i szczęściu a kiedy jest zaburzniem odżywiania, które niszczy męski świat?

Mówiąc o zaburzeniach odżywiania, skupiamy się zwykle na problemach charakterystycznych dla kobiet pragnących schudnąć, zaniedbując przy tym panów i inne typy zaburzeń. Sytuacja powoli ulega zmianie. W związku z tym, że rośnie zrozumienie zaburzeń odżywiania w ogóle, temat ten coraz częściej jest przez badaczy podejmowany w szerszym kontekście. Ostatnimi czasy opracowano metodę diagnozy zaburzenia związanego z nadmiernym skupieniem się na modelowaniu sylwetki i budowaniu muskulatury – MODE.

MODE dotyka niemal 1/4 młodych mężczyzn

Badania pokazują, że zaburzenie odżywiania zorientowane na mięśnie dotyczy aż 22% mężczyzn i 5% kobiet w wieku 18-24 lata. MODE może się rozwinąć, gdy osoba staje się zaabsorbowana wyglądem, rozmiarem ciała, wagą, jedzeniem lub ćwiczeniami, w sposób, który pogarsza jakość jej życia.

By rozpoznać MODE trzeba zadać kluczowe pytania:
„Kiedy dążenie do wymodelowania sylwetki, ścisła dieta i stalowa dyscyplina stają się zagrażającym zdrowiu, pogarszającym jakość życia zaburzeniem?”
„Kiedy podziwianie sylwetki innych ludzi prowadzi nas do niezadowolenia z siebie samego?”
„Czy patrząc na wysportowane, wymodelowane ciało mylimy estetykę ze zdrowiem?”

Zwykle te zachowania, które pozwalają podziwianym przez nas osobom uzyskać i utrzymać tę idealną sylwetkę, są przejawem poważnych zaburzeń. Kiedy my staramy się je kopiować, kończy się to pogorszeniem zdrowia fizycznego i psychicznego a często też izolacją społeczną.
Najgorsze, że wiele z tych problemów zostało znormalizowanych. Są one promowane przez celebrytów i influenserów, często również przez wykwalifikowanych specjalistów którzy są autorytetem dla wielu.

Niektóre z symptomów MODE

Jedzenie posiłków głównie białkowych i unikanie tych bez białka.
Jedzenie co 2-3 godziny.
Przerywanie ważnych czynności by jeść posiłek pomimo braku głodu.
Jedzenie dużych ilości jedzenia bez chęci na nie, spożywanie dużej ilości kalorii w formie płynnej by więcej zjeść.
Jedzenie o wyznaczonych porach a nie z głodu.
Ścisła dieta np. kalorii, białek, tłuszczu.
Poczucie winy przy złamaniu reguł żywieniowych
Unikanie spotkań towarzyskich z powodu strachu przed łamaniem reguł żywieniowych.
Wybieranie jedzenia ze względu na jego funkcje a nie smak.
Jedzenie ciągle tego samego, bezpiecznego pokarmu.
Przygotowywanie wielu posiłków na cały tydzień bez zwracania uwagi na to, jak będą smakować gdy będą już nieświeże.
Jedzenie ogromnych ilości jedzenia raz w tygodniu lub w ramach cheat day’a.
Poleganie na szejkach białkowych, jako zamiennikach posiłków lub przekąsek i lęk, gdy są one niedostępne.
Planowanie posiłków wokół aktywności fizycznej
Nikt nie rozumie twoich reguł żywieniowych.
Wyobrażenie, że życie będzie lepsze z wymodelowaną sylwetką.
Nadużywanie suplementów lub stosowanie sterydów.

Osoby z MODE (muscularity oriented disordered eating) często nie spełniają klinicznych kryteriów zaburzeń odżywiania. One są przecież tylko zdyscyplinowane i zorientowane na osiągnięcie celu. No właśnie, tylko gdzie jest granica pomiędzy zaburzeniem odżywiania a samodyscypliną?
Pomimo, że nie ma narzędzi diagnostycznych to nie jest oznaką braku problemu. Problem jest, tylko do niedawna mężczyźni nie byli zbyt często brani pod uwagę podczas przeprowadzania badań naukowych w obszarze zaburzeń odżywiania. Jesteśmy coraz bardziej świadomi, że zaburzenia odżywiania wśród mężczyzn, a szczególnie te związane z muskulaturą występują znacznie częściej niż ktokolwiek do tej pory zakładał.

Statystyki podają, że nawet 60% młodych chłopców w USA manipuluje dietą w celu rozbudowania masy mięśniowej. Starając się rozbudować muskulaturę, zwykle nastolatkowie i młodzi mężczyźni angażują się w aktywności które mają fatalne skutki dla ich zdrowia.

Długo ignorowany problem

Badania pokazują, że częstotliwość występowania zaburzeń odżywiania u mężczyzn rośnie teraz w szybszym tempie niż u kobiet. Długoletnie ignorowanie zaburzeń odżywiania u mężczyzn podczas badań naukowych doprowadziło do poważnych zaniedbań choćby w kwestii metod stawiania diagnozy, leczenia i zrozumienia choroby. Mniej niż 1% z badań skupia się na problemach płci męskiej. Na ile badania na kobietach odnoszą się do mężczyzn i społeczności LGBT+, tego nie sposób określić.

Przykładowo większość większość programów leczenia skupia się na ideale szczupłego ciała. A co jeśli zaburzenie wiąże się z budowaniem muskulatury i wzrostem masy ciała? Większość mężczyzn dąży do przeciwnych celów niż te którymi zajmują się tradycyjne programy leczenia zaburzeń ED (eating disorder). Przy czym zaburzenia w społeczności LGBT+ nie mają prawie w ogóle swojej reprezentacji i rzadko są rozumiane przez specjalistów.

Ciało kobiety ma być coraz mniejsze, smuklejsze a mężczyzna powinien dążyć do bycia coraz większym ale przy utrzymaniu jak najniższego poziomu tkanki tłuszczowej.
MODE często łączy się z bigoreksą, czyli zaburzonym obrazem właśnego ciała. Bigorektyk chce osiągnąć ideał sylwetki, który w rzeczywistości nie istnieje. W lustrze stale widzi chuderlaka i czuje presję ciągłego powiększania muskulatury.

Czy odnajdujesz siebie w powyższym opisie? Czy przymus kontrolowania się by jeść konkretne pokarmy i nie jeść tych zabronionych spędza ci sen z powiek? Oceniasz to, co jedzą inni, przejmujesz się czy odpowiednie jedzenie będzie dostępne, a to jak postrzegasz swój wygląd negatywnie wpływa na twoje życie? Czas poszukać pomocy.

MODE jest zaburzeniem i jak każde zaburzenie powinno być leczone przez specjalistę. Jeżeli cię dotyczy przestań otaczać się influenserami, którzy promują takie zachowania, gloryfikując je jako zdrowe i pożądane, świadczące o samodyscyplinie. To nie jest droga do osiągnięcia sukscesu.
Zdrowie i wartość człowieka nie są mierzone w % tkanki tłuszczowej i kilogramach. To ważne by cieszyć się jedzeniem i dzielić posiłki z bliskimi. Zbyt wiele energii marnujemy na niepotrzebne zamartwianie się jedzeniem.

Więcej o zaburzeniach odżywiania u mężczyn przeczytasz we wpisie:

Zaburzenia odżywiania u mężczyzn