Dlaczego dziecko jest grube? Nowe zalecenia prewencji otyłości.
W tym artykule omówię jakie są oficjalne zalecenia w kwestii prewencji i leczenia otyłości u dzieci i młodzieży. I nie, nie jest to dieta i ograniczanie słodyczy. Okazuje się, że już kilka lat temu zaakceptowano fakt, że zachęcanie dzieci i młodzieży do odchudzania jest groźne i nieskuteczne. Dlaczego u nas się o tym nie mówi?
Zgodnie ze starymi zaleceniami Amerykańskiego Stowarzyszenia Pediatrów (AAP) z 2007 roku zachęcano by otwarcie używać słowa “otyłość” w stosunku do dzieci i młodzieży, proponować niskokaloryczne diety odchudzające, operacje zmniejszania żołądka (przy skrajnie otyłych) i leki na odchudzanie.
Nowe zalecenia z 2016 biorą pod uwagę, że zapobieganie otyłości musi być kompatybilne z zapobieganiem zaburzeniom odżywiania.
Zalecenia z 2016 roku omawiają 5 czynników związanych z wagą i zaburzeniami odżywiania:
Diety (restrykcje kaloryczne w celu zrzucenia wagi) – są czynnikiem ryzyka w kontekście otyłości i zaburzeń odżywiania. Wykazano, że nastolatki na diecie są 2 do 3x bardziej narażone na nadwagę w przyszłości i 1,5x częściej zmagają się z kompulsywnym objadaniem się niż ich rówieśnicy, którzy nie przechodzą na diety. Odchudzanie jest największym predyktorem zaburzeń odżywiania. Badania pokazują, że ryzyko zaburzeń odżywiania u nastolatków, które mocno ograniczają kaloryczność i opuszczają posiłki rośnie nawet 18-krotnie. Ryzyko u młodzieży na mniej restrykcyjnych dietach jest 5-krotnie wyższe.
Rodzinne posiłki – Regularne spożywanie posiłków z rodziną chroni przed otyłością i zaburzeniami odżywiania. Dzieje się to dzięki modelowaniu zachowania i uczeniu prawidłowych nawyków, daje poczucie bezpieczeństwa.
Rozmowy o wadze – komentarze na temat wagi (czyli takie czynione przez członków rodziny o sobie samym lub o wadze dziecka, zachęcające do odchudzania) są powiązane z ryzykiem zarówno nadwagi jak i zaburzeń odżywiania. Dla kontrastu, rodziny, które rozmawiają o zdrowiu zamiast wadze, rzadziej angażują się w diety i szkodliwe działania związane z kontrolą wagi.
Dokuczanie ze względu na wagę – nastolatki z nadwagą często padają ofiarą przykrych komentarzy ze strony rodziny i rówieśników. 40% młodych dziewcząt doświadcza przytyków związanych z ich ciałem. Dokuczanie przez rodzinę jest przesłanką wystąpienia, nadwagi, objadania się i ekstremalnych środków kontroli wagi zarówno u dziewczynek jak i chłopców. Według badań, dziewczynki którym dokuczano mają 2-krotnie większą szansę na nadwagę 5 lat później.
Zdrowy obraz ciała – Połowa wszystkich dziewcząt i 25% chłopców nie jest zadowolona ze swojego ciała. Statystyki są wyższe w przypadku dzieci z nadwagą. Brak satysfakcji ze swojego ciała jest czynnikiem prowadzącym do zaburzeń odżywiania, niezdrowych sposobów kontroli wagi i zmniejszonej aktywności fizycznej. Rodziny, które skupiają się na ruchu i jedzeniu dla zdrowia (zamiast odchudzania) mają większe szanse na wychowanie dzieci z lepszym obrazem ciała.
Nowe zalecenia prewencji otyłości u dzieci i nastolatków od Amerykańskiego Stowarzyszenia Pediatrów skupiają się na terapii rodziny i zmianie sposobu mówienia o otyłości. Ponadto, jeżeli nastąpi szybka utrata wagi ma być ona badana pod kątem zaburzeń odżywiania. To wielki krok w kierunku ochrony wszystkich dzieci przed błędną interpretacją, że tylko szczuplutkie mogą chorować.
Głównym zaleceniem w kwestii prewencji otyłości jest skupienie się na zdrowych modyfikacjach stylu życia rodziny, mniej na samej wadze.
To rodzice są wzorami dla prawidłowych nawyków żywieniowych, to oni powinni zaopatrywać dziecko w różnorodne pokarmy. Powinni zapewniać domowe posiłki i powstrzymywać się od rozmów o wadze i odchudzaniu. Rodzice powinni aktywnie odradzać odchudzanie.
Lista zaleceń w celu prewencji otyłości i zaburzeń odżywiania u dzieci i młodzieży
1. Odradzaj dietę, pomijanie posiłków i środki odchudzające. Zachęcaj do odżywiania i aktywności fizycznej, które można utrzymać na dłuższą metę. Skoncentruj się na zdrowym stylu życia i zdrowych nawykach, a nie na wadze.
2. Promuj pozytywny wizerunek ciała. Nie skupiaj się na niezadowoleniu z ciała jako przyczynie diety.
3. Zachęcaj do częstych posiłków rodzinnych.
4. Zachęcaj rodziny, aby nie rozmawiały o wadze. Zamiast tego omawiaj prawidłowe odżywianie i aktywność, w celu zachowania zdrowia. Wspieraj zdrowe odżywianie i aktywność fizyczną w domu.
5. Zapytaj o historię dokuczania i zastraszania u nastolatków i dzieci z nadwagą i otyłych i porozmawiaj z ich rodzicami.
6. Uważnie monitoruj utratę masy ciała u nastolatka, który musi schudnąć, aby upewnić się, że u nastolatka nie wystąpią powikłania medyczne związane z niedożywieniem.
Zauważ, że nie dotyczą one bezpośrednio dzieci i młodzieży a adresatem działań są opiekunowie i lekarze pediatrzy.
Drogi opiekunie – rodzicu, dziadku, ciociu
Zanim zaczniesz odchudzać swoje dziecko, zamkniesz przed nim lodówkę, lub odmówisz posiłku który jest dozwolony reszcie rodziny, zadaj sobie pytanie. Czy taka kara naprawdę wyjdzie dziecku na dobre?
Powtarza się taki model, w którym rodzice ze sporą nadwagą zmuszają swoje dziecko do diety. Dla jego dobra, by nie miało problemów w przyszłości. Przecież mówi się – z grubego dziecka wyrasta gruby dorosły. Dziecko dostaje specjalne posiłki, nie wolno mu słodyczy i pokarmów jakie je reszta rodziny. Mama zajada ciasteczka, tata popija piwko. Jaką informację dostaje dziecko? Na pewno nie taką, że otyłość jest szkodliwa. Uczy się jedynie, że jego ciało jest niewystarczająco dobre.
Opiekunie, zanim skażesz swoje dziecko na dietę zastanów się czy to dziecko zawiniło. Dlaczego ono ma ponosić karę?
Zostaw komentarz