Fatfobia w terapii zaburzeń odżywiania?

Uwaga, ta historia może zawierać trigery. Jeśli jesteś wrażliwa, lub masz historię z zaburzeniami odżywiania, ten post może nie być dla ciebie odpowiedni. W przeciwnym razie przeczytaj go. Świadomość na temat zaburzeń odżywiania prawie w ogóle nie istnieje. Niestety również w środowisku terapeutów braki w empatii i wiedzy są znaczne. A fat fobia ma się lepiej niż kiedykolwiek.

Dietetyczka powiedziała – “wasza trójka dostanie po 2 gałki lodów”.
Później spojrzała na mnie i powiedziała – “ty dostaniesz porcję dla dzieci”

Niewinne?

Dietetyczka powiedziała chorej na anoreksję by zjadła mniej niż jej koledzy ponieważ jej ciało było większe.

Czy pamiętasz historię Shira’y Rose? Jeśli nie, zapoznaj się z nią a później wróć do czytania.

Artykuł ukazał się, kiedy bohaterka była jeszcze na leczeniu w ośrodku zaburzeń odżywiania. Po 4 miesiącach terapii wróciła do domu. Wszystko zdawało się układać świetnie. Zaczęła jeść i robiła postępy w kierunku budowania zdrowej relacji z jedzeniem i ciałem. Firma ubezpieczeniowa zgodziła się nawet zapłacić za terapię – pół szpitalną (program dzienny). Wydawało się, że życie w końcu zaczyna się układać. Jednak to, co miało pomóc jej w zdrowieniu okazało się gwoździem do trumny.

Nowa terapia o mało jej nie zabiła

Zaczęło się niewinnie. Od niezrozumienia tego, że jest aktywistką zdrowia w każdym rozmiarze i ciałopozytywności, przez konieczność podpisania zgody, że może tylko 3 razy zaprotestować w trakcie terapii, po stwierdzenie że ze względu na jej historię z zaburzeniami odchudzania nie jest wiarygodna kiedy zgłasza swoje obawy względem elementów terapii źle na nią wpływających.

Pierwszy sprzeciw Shira wykorzystała odmawiając jedzenia lodów. Nie dlatego, że ich nie chciała ale z powodu błędu dietetyczki, w który przejawiła się fat fobia. Sytuacja wyglądała tak.

Dietetyczka powiedziała – “wasza trójka dostanie po 2 gałki lodów”.
Później spojrzała na mnie i powiedziała – “ty dostaniesz porcję dla dzieci”
Shira nie była wystarczająco szczupła by otrzymać pełną porcję, jako że to nie było dla niej bezpieczne. Policja żywieniowa w pełnej krasie zaraz na początku terapii – jedzenie i ciało należy kontrolować pomimo, że to wywołało chorobę. Czerwony alarm? Nie powinnaś jeść bo z twoim ciałem coś jest nie tak? Informacja, że przez to jak wyglądają ich ciała, nie mogą jeść jak inni. To wiadomość, która ją i inne osoby doprowadziła do choroby na pierwszym miejscu.  A teraz wraca w ramach terapii. Shira odmówiła lodów ze wstydu i nienawiści do siebie. Z powodu dietetyczki. Przez to wykorzystała swój pierwszy przysługujący jej sprzeciw.

Dietetyczka rozdrapała ranę, która jeszcze dobrze nie przyschła. Wzmocniła strach przed jedzeniem i zachęciła do restrykcji. Zachowanie które może być zabójcze w skutkach u osoby która cierpiała na anoreksję i na bulimię.

W innej sytuacji kazano jej zjeść tylko 70% kanapki. Czuła się winna z powodu jedzenia. A kiedy ciągle była głodna po posiłku myślała, że coś jest z nią nie tak.

Dochodzenie do zdrowia w większym ciele wydaje się nieakceptowane. Kiedy Shira starała się adresować trudność leczenia w większym ciele była uciszana. Była zniechęcana kiedy chciała mówić o strachu przed tyciem. Strachem, który był uzasadniony bo biorąc pod uwagę swoją przeszłość, jest świadoma że w wyniku leczenia znacznie przytyje. Chciała rozmawiać o fakcie. że tycie wywołane leczeniem jest przerażające w świecie, który dyskryminuje grubych ludzi, w którym fatfobia przejawia się już w przedszkolu. Mówiono jej, że jest problemowa i nie przykłada się do leczenia. Po wykorzystaniu kolejnych 2 praw do sprzeciwu oskarżono ją o brak wystarczająco szybkiej poprawy.
Czuła, że zawiodła. Ostatecznie fundusze na jej leczenie zostały cofnięte a winę za nieskuteczność programu zrzucono na nią.

Shira została bez środków na leczenie i wróciła do zachowań, które ją zabijają.

Fatfobia niszczy życia. Wierzę, że Shira zdobędzie fundusze na leczenie. Dzięki swojemu doświadczeniu będzie miała wiele do przekazania kiedy jej dramat się zakończy i będzie mogła kontynuować pracę jako terapeutka. 

źródło: letsqueerthingsup.com

zdjęcie: theshirarose.com

Jeżeli chcesz poznać historię 20 lat zmagania się fatszejmingiem w służbie zdrowia przejdź tutaj: 

Shira Rose – 20 lat zaburzeń odżywiania

Mam na imię Małgosia, jestem psychodietetykiem i promotorką nauki jedzenia opartego o intuicję, uważność i kompetencje żywieniowe. 

Konsultacje